ความเป็นเอกภาพที่หายไป

ความเป็นเอกภาพที่หายไป

ชุมพล ศรีสมบัติ

       อิสลาม สอนให้มนุษย์ ทำงาน เป็นกลุ่ม หรือเรียกภาษาอาหรับว่า ญามาอะฮ์ สังเกต จากการละหมาด ที่จะได้รับผลบุญมากสุด คือการไปรวมตัวกันละหมาดที่มัสยิดภายใต้การนำของอิหม่ามหรืออามีร หัวหน้า ซึ่งจะได้รับผลบุญมากกว่าที่บ้านเพิ่มขึ้นถึง 25 ถึง 27 เท่า  พร้อมกันนั้นความยังพบความศิริมงคลหลายด้าน ที่เหนือกว่านั้นคือผู้คนได้มีโอกาสปฎิสัมพันธ์ ไต่ถามสุขทุกข์ซึ่งกันและกัน นี่เป็นของดีที่อิสลามฝากไว้

         การทำงานในอิสลาม จึงเน้นย้ำให้มนุษย์ สร้างความเป็นเอกภาพด้วยการทำงานเป็นญามาอะฮ์(กลุ่ม)ภายใต้ผู้นำ ผู้ทรงธรรม  

      แต่อาจด้วยสภาพแวดล้อม สังคมที่ถูกเปลี่ยน ให้เป็นสังคมบริโภค ที่ต้องแข่งขันแย่งชิงมาเพี่อความอยู่รอดของตนเองและพวกพร้อง ก่อให้เกิดวิกฤติผู้นำ เนื่องจากการได้มาของตำแหน่ง อาจมาด้วยกับ เสนอตัว พร้อม มีการลดแลกแจกแถม เป้าหมายสูงสุดคือได้สิ่งที่ต้องการคือตำแหน่งผู้นำ การตออัตหรือการยอมรับจึงไม่เกิดขึ้น

        การทำงานของหลายองค์กร เมื่อเกิดวิกฤติ หรือ มีการเปลี่ยนแปลง ดูผู้ที่ทำงานภายใต้องค์กรเหล่านั้น ต่างก็พยายามดิ้นรนเพื่อทางรอดของตนเอง ประมาณว่าตัวใครตัวมัน  จนลืมไปว่าภายใต้การทำงานในอิสลามสอนให้ทำงานเป็นทีม ภายใต้ผู้นำ การปรึกษาการรือ (มูชารัต) ทั้งกลุ่มย่อย กลุ่มใหญ่ ไม่ถูกนำมาใช้ พูดจากันน้อยลง ความสัมพันธ์ของผู้คน การรับฟัง จึงไม่เกิดขึ้น ทำให้องค์กรขาดความเป็นเอกภาพ 

      เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องกลับมาทบทวนว่าอิสลามให้ความสำคัญในเรื่องเหล่านี้มากน้อยเพียงใด