อิหม่ามหัวขโมย.. ผมร้องไห้ เพราะ มันผ่านไป365วัน แต่ไม่มีใครในหมู่พวกคุณอ่านกุรอ่านกันเลย

#อิหม่ามหัวขโมย?!
       อิหม่ามคนหนึ่งในประเทศแถบชายฝั่งแอฟริกาได้เล่าให้ฟังว่า
(คลิปเดิมภาษาฝรั่งเศษถูกแปลและเรียบเรียงเป็นภาษาอาหรับ)



        ได้มีการแต่งตั้งผู้ท่องจำคัมภีร์อัลกุรอ่านได้ทั้งเล่ม รู้ภาษาท้องถิ่น มีความใฝ่รู้ในเรื่องศาสนาคนหนึ่งเป็นอิหม่ามประจำมัสญิดในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งสัปปุรุษทุกคนล้วนเห็นดีเห็นงามกับการแต่งตั้งครั้งนี้   และทุกครอบครัวต่างก็แย่งกันเชิญอิหม่ามไปเป็นเกียรติแก่บ้านเรือนของพวกเขา โดยเฉพาะในเดือนรอมฎอน

          เมื่อผ่านไปช่วงก้อเป็นคิวของครอบครัวหนึ่งได้มีโอกาสเชิญอิหม่ามมาละศีลอดที่บ้านของพวกเขา อิหม่ามได้มาตามคำเชิญหลังละหมาดมัฆริบ เขาได้รับการต้อนรับขับสู้อย่างดี และได้รับการให้เกียรติอย่างที่สุด เมื่อรับประทานเสร็จเขาได้ขอตัวกลับ พร้อมขอดุอาอฺให้แก่เจ้าภาพ  

         ครั้นเมื่อแม่บ้านล้างถ้วยชามหม้อไหและทำความสะอาดห้องรับแขก ทันได้นั้นเธอก็นึกขึ้นได้ว่า ได้วางเงินก้อนหนึ่งซึ่งไม่น้อยทีเดียวไว้บนโต๊ะอาหาร ตอนนี้มันไปอยู่ไหน เธอพยายามหาทั่วห้องก็ไม่พบร่องรอย เมื่อสามีของเธอกลับจากละหมาดตะรอเวียหฺ์ เธอจึงบอกเรื่องดังกล่าวแก่เขา และถามเขาว่า เขาได้เอาเงินจำนวนนั้นไปหรือไม่ แต่เขาก็ยืนกรานปฏิเสธ 

         หลังจากไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้วทั้งสองจึงลงความเห็นว่า ไม่มีใครเข้ามาในบ้านของพวกเขานอกจากอิหม่าม พวกเขามีลูกสาวแบเบาะอยู่คนหนึ่งซึ่งไม่มีทางลุกออกมาจากเปลได้ ทั้งสองจึงได้ข้อยุติว่า คนที่น่าสงสัยที่สุดมีแค่คนเดียวคือเจ้าอิหม่ามคนนั้นแน่ๆ

        ทำให้ผู้เป็นสามีโกรธแค้นมากว่า อิหม่ามทำแบบนี้ได้อย่างไร?! เขาอุตส่าห์เชิญมาบ้านและเลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดี มิหนำซ้ำยังในเดือนรอมฎอนอีก ซึ่งที่ถูกแล้วเขาควรจะเป็นเยี่ยงอย่างที่ดีแก่คนอื่น

        แต่ถึงจะโกรธแค่ไหน ชายคนนั้นก็ยังมีความเกรงใจอยู่ เขาได้ปกปิดเรื่องนั้นไว้กับตัว และอายที่จะโพล่งมันออกมาต่อหน้าอิหม่าม แต่ในขณะเดียวกันเขาก็พยายามหลบหน้าหลบตาอิหม่าม เพราะไม่อยากให้สล่ามหรือพูดคุยด้วย 

          หนึ่งปีผ่านไป รอมฎอนได้มาเยือนอีกครั้ง และถึงคิวที่ครอบครัวของเขาต้องเชิญอิหม่ามละศีลอดอีกครั้ง แต่เขายังฝังใจกับเหตุการณ์ขโมยครั้งนั้น เขาได้ปรึกษากับภรรยาว่าจะหาทางออกอย่างไร

         แต่ปรากฏว่าภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่ดี นางได้สนับสนุนให้เขาเชิญ โดยนางกล่าวว่า:บางทีอิหม่ามอาจเดือดร้อนจริงๆ จนต้องทำเช่นนั้น เราจงอภัยให้เขาเถิด เพื่อนอัลลอฮฺจะได้ทรงอภัยแก่เรา

          เมื่อนั้น เขาจึงได้เชิญอิหม่าม และเมื่ออิหม่ามละศีลอดเสร็จเขาได้ถามอิหม่ามว่า:คุณสังเกตุหรือไม่ว่าท่าทีของผมที่ปฏิบัติต่อคุณนั้นเปลี่ยนแปลงไป ตั้งแต่รอมฎอนที่ผ่านมา อิหม่ามตอบว่า นั่นน่ะสิ แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะภารกิจผมเยอะ ยุ่งมาก .

          เขารุกต่อว่า:ขอถามอะไรสักอย่าง และกรุณาตอบตรงๆด้วย ภรรยาของผมได้ลืมเงินก้อนหนึ่งไว้บนโต๊ะอาหาร แล้วมันได้หายไปหลังจากที่คุณกลับไป และเราได้ค้นหาจนทั่วแล้ว แต่ก็ไร้ผล คุณเอาเงินนั้นไปใช่ไหม?

        อิหม่ามตอบว่า:ใช่ครับ ผมเป็นคนเอาเอง!  เท่านั้นแหละ เจ้าของบ้านถึงกับอ้าปากค้าง!!!  หลังจากนั้นอิหม่ามได้พูดต่อว่า:ผมเหลือบเห็นเงินกองนั้น ในขณะที่หน้าต่างเปิดอยู่ แล้วลมได้พัดมันปลิวกระจาย  ผมได้เก็บรวบรวมมันไว้ เพื่อไม่ให้เป็นการลำบากแก่คุณในการตามเก็บทีละใบ.

        หลังจากนั้นอิหม่ามได้ก้มหน้าร้องไห้สะอึกสะอื้นฟูมฟายออกมาอย่างไม่อาย จากนั้นเขาได้พูดขึ้นว่า:รู้ไหมทำไมผมถึงร้องไห้? ผมไม่ได้ร้องไห้ที่คุณกล่าวหาผม ถึงแม้ว่า จริงๆแล้ว มันช่างเจ็บปวดเหลือหลาย

        แต่ที่ผมร้องไห้ เพราะ มันผ่านไป365วัน แต่ไม่มีใครในหมู่พวกคุณอ่านกุรอ่านกันเลย เพราะถ้าพวกคุณเปิดกุรอ่านแม้เพียงครั้งเดียว พวกคุณก็จะได้พบเงินของพวกคุณทุกบาททุกสตางค์อยู่ในนั้น!!!!!

แปล: Mohammad AL Tamimi

เครดิต​ห้องไลน์ข่าวมุสลิมเชียงใหม่​ โพสต์​โดย​ นิกร​ ใบนานา

ความคิดเห็น